Op Paaszaterdag 8 april organiseerde ASV het OAJK waarvoor Nije zich had opgegeven. Met de wetenschap dat er, ondanks Felix zijn verplichtingen elders en het feit dat dit toernooi buiten onze SGS regio valt, toch een aantal bekende gezichten zouden meedoen, beloofde het een leuke middag te worden. 

Na het Open Apeldoornse jeugdkampioenschap was dit Nije zijn tweede ‘Open’. 

Net als bij de vorige, was het ook bij deze ‘Open’ (met een leeftijd tot 18 jaar) weer afwachten hoe de groepen zouden worden ingedeeld. Zoals bij bijna alle toernooien de laatste tijd was ook hier het aantal aanmelding ruim hoger dan voorgaande edities. Dit resulteerde in een extra (vierde) groep en daar waar de hoofdgroep meestal kleiner wordt gehouden, werd hier de hoofdgroep uitgebreid tot 18 spelers. 

Aangezien Nije de 19^e rating bleek te hebben kwam hij als hoogste rating in groep twee terecht. Dit leverde gemengde gevoelens bij Nije op. Aan de ene kant had hij juist zo uitgekeken naar een deelnemersveld waarbij hij ook tegen hogere ratings kon spelen, maar aan de andere kant bood deze groep natuurlijk wel meer kans op een hogere klassering waarbij er met nog vier andere spelers met een 800+ rating zeker wel serieuze tegenstand aanwezig was. 

Anders dan bij Nije zijn eerste ‘Open’ werden hier geen 16 ronden maar 7 ronden gespeeld. In een groep een groter aantal deelnemers betekent dit meestal dat een verliespartij wat meer impact heeft op de klassering. 

Ondanks dat Nije wel van de latere winnaar (een bekend gezicht die vorige week groep 3 in Meerkerk had gewonnen) had weten te winnen, verloor hij toch twee van zijn zeven partijen (iets van ‘ik heb geblunderd’ ofzo…) wat hem uiteindelijk nog een mooie derde plaats opleverde, op 1 punt achter de nummers één en twee. Met bekers voor de nummers één tot en met vijf, was de derde plaats goed voor een best grote beker. Al met al was het weer een geslaagde middag en zijn er leuke schaak- en voetbal partijtjes gespeeld (Nije had er gelukkig aan gedacht om een bal mee te nemen en daar waren veel kinderen maar wat blij mee!).

Tekst en foto ingezonden door Hans Bloemendal

Afgelopen februari werd Felix SGS E kampioen, na barrage met Alexi (Magnus) en Nivaan (Moira Domtoren). Daar verdienden Felix en Nivaan reeds hun NK E ticket en voor Alexi was het nog even afwachten of hij een vrijplaats kreeg toegewezen. Gelukkig werd de voordracht van de SGS aangenomen door de schaakbond en mocht ook hij naar het NK.

Waar het PJK en de barrage voor Felix uitstekend verliepen, hij was in absolute topvorm, ging het schaken hem de afgelopen maand minder goed af. Hoewel hij deze periode enorm veel heeft geleerd en nieuwe inzichten heeft opgedaan (mede dank aan Lucas en Tom), lukte het niet zo goed om de theorie op het bord toe te passen. Het implementeren van nieuwe kennis kost tijd, maar zal uiteindelijk weer een sprong voorwaarts brengen. En zoals een senior schaker realistisch en bemoedigend aangaf, “je kan niet altijd winnen, het komt goed”. Felix noemde het zelf “een beetje een schaakdip” en de timing met het NK E te Tilburg op de planning vond hij wel wat ongelukkig.

Om de boel enigszins te relativeren en de prestatiedruk weg te nemen richtte hij zich op ervaring opdoen, plezier maken en genieten van het mogen deelnemen aan zijn allereerste gesloten NK. Het met de beste jeugd van Nederland aanwezig mogen zijn op zo’n groots toernooi, was voor Felix de bekroning op zijn harde werken van de afgelopen 1,5 jaar. Want zo kort is hij pas clublid en het gat naar de top heeft hij in die heel korte tijd weten te dichten. Dat alleen al is een prestatie op zich!

Het tweedaags NK in het paasweekend verliep voor Felix niet helemaal naar wens, want hij maakte voornamelijk door te snel schaken veel fouten die hij had kunnen voorzien of niet gemaakt zou hebben wanneer hij in betere vorm zou zijn. Een stukje spanning speelde daarbij wellicht onbewust ook een rol. Toch lukte het hem om 4 uit 9 partijen te winnen, goed voor de 29ste plaats (gedeeld 25ste) in een deelnemersveld van 42 talentvolle schakers. Een mooie grote medaille ter herinnering aan dit NK kreeg hij mee naar huis. En de ervaring die hij heeft opgedaan neemt hij mee voor wellicht een volgend NK!

Mede SGS’er Alexi had in het toernooi een zware start maar hij groeide tijdens het toernooi en werd gedeeld negende. Nivaans toernooi verliep het meest constant; hij kon zich meten met de top van het veld en hield zeer knap stand in zijn laatste partij tegen de ongeslagen toernooiwinnaar Hrdya. Helaas voor Nivaan ging het eindspel in tijdnood verloren en werd ook hij gedeeld negende.

De twee toernooidagen waren erg gezellig met schaakvrienden uit het hele land en regiogenoten Alexi en Nivaan. In het heerlijke lentezonnetje werd er tussen de partijen door gevoetbald, verstoppertje gespeeld, geschaakt en plezier gemaakt met elkaar. Felix heeft genoten en kan terugkijken op een geweldige ervaring!

Het teamoplostoernooi dat Hoogland afgelopen woensdag namens de Stichts-Gooise Schaakbond organiseerde, is een groot succes geworden. Tien teams van drie personen hadden er zich aangemeld, waarvan er één teleurgesteld moest worden vanwege plaatsgebrek. Negen extra tafels hadden we gehuurd om iedereen een comfortabele plek te bieden, en dat lukte prima. Eén jongedame en 26 schakers van het mannelijke geslacht konden ruim zitten.

Vanuit de gehele SGS waren ze gekomen: En Passant uit Spakenburg, Paul Keres uit Utrecht, Woerden, Houten, Nijkerk, Leusden en twee teams van Hoogland. En als negende ASV uit Arnhem, weliswaar geen SGS-team – wel SOS – maar toch  de mogelijkheid geboden mee te doen toen we over nog ruim voldoende plaats meenden te beschikken. De Arnhemmers zijn voor Hoogland geen vreemden, want reeds bij ons eigen teamoplostoernooi van enkele maanden terug gaven zij acte de présence.   

Na de welkomstspeech van Wim Velker (ik dus) namens de SGS en Hoogland, opende SGS-wedstrijdleider Marc Jongerius het toernooi officieel door de eerste set met opgaven uit te delen.  

Daarna zagen Jan Snijders en ik – samen leidden we dit toernooi – dat de opgaven toch wel pittig waren, want de deelnemers verbruikten veel tijd. De tweezetten gingen nog wel, maar de driezetten, zo bleek bij controle achteraf, waren sommigen veel te machtig. Ook een ervaren oplosser als Wouter van Rijn – zelf schaakcomponist – van ASV ‘klaagde’ de volgende dag dat het pittig was geweest.

Het toernooi kende enkele verrassingen. Het team van Nijkerk bij voorbeeld, bestond dan wel uit ‘Ouwe Knarren’ of ‘Oudere Jongeren’, het is maar hoe je het bekijkt, maar presteerde ondanks de lage rating, boven verwachting goed. En dat gold toch eigenlijk voor de meeste teams voor wie dit toernooi toch de eerste kennismaking met oplossen in deze vorm was. Alleen Leusden vond ik wat onder hun gebruikelijke niveau presteren, en vooral het tweede team van Hoogland, dat ondanks de aanwezigheid van Lucas van Mil en Marco Dielemans voorlaatste werd.

De strijd om de topplaatsen ging tussen drie teams: En Passant – de Spakenburgse vrienden waren de trotse winnaar van ons eigen toernooi  – ASV, dat toen tweede werd en Hoogland I, ‘bemand’ door cluboploskampioen Gert Reichardt, voorzitter Stephan Paternotte en Joost Hooning die op het laatste moment Szabi Buzogany verving. Waar op ons eigen toernooi ons eigen team buiten de prijzen viel, was dat nu En Passant. De Spakenburgers werden derde met 77 punten. Met een half puntje meer, 77½ werd Hoogland I tweede en glorieus winnaar was ASV met 80 punten. Gefeliciteerd!

Op individueel niveau leverde Richard Vedder de beste prestatie van de avond. Van de mogelijke 45 punten scoorde hij er 38, drie meer dan Wouter van Rijn. Ook de prestatie van twee Hooglanders mogen genoemd worden: cluboploskampioen Gert Reichardt kwam tot 34 punten en Stephan Paternotte behaalde er 33.

Voor de beste individuele prestatie had de Nederlandse Bond van Schaakprobleemvrienden (de ‘Oplosbond’) een jaarabonnement op hun kwartaalblad Probleemblad beschikbaar gesteld dat dus door Richard Vedder werd gewonnen. Gefeliciteerd Richard! Fraai gedaan.
De eindstand en de individuele resultaten staan in de tabellen hieronder.

Als selecteur poog ik altijd één opgave te hebben die door iedereen kan worden opgelost en één die door slechts enkelen tot een goed einde kan worden gebracht. In beide gevallen lukte dat deze keer.

Het is diagram geeft een mat in twee weer, gecomponeerd door H. Hermanson en gepubliceerd in 1956 in Sztálinváros.
De zwarte koning wordt vooralsnog beschermd door zijn dame; voor wit is het dus zaak deze weg te lokken. Dat doet hij met 1. Th6! Waar zwart de dame nu ook heen speelt, wit geeft altijd mat op de volgende zet, met dame of met de h-toren.

Van een geheel andere orde was de laatste driezet die door slechts één deelnemer werd opgelost.

Deze mat in drie is van Paul Apel. De compositie werd in 1961 gepubliceerd in Schach en verdiende bij dat toernooi de derde prijs.

Wie probeert mat te geven via 1. Dxb5+ Ke4  2. Df5+ mist dit vanwege 2…Kxe3! Daarom moet de loper eerst wijken: 1. Lg1! Nu dreigt er wel het zojuist bedoelde mat. Zwart heeft nu twee mogelijkheden 1…hxg2 Maakt veld f3 beschikbaar voor de koning. 2. Dc2 Nu dreigt er mat op c6 dat zwart met 2…Pc4 pareert. Nu gaat de dame echter de andere kant op: 3. Dxg2 mat. De tweede mogelijkheid voor zwart is gelijk 1…Pc4 (of 1…Pd7) maar dan volgt het verrassende 2. Pc6! en na 2…Kxc6 is het met 3. d5 mat. Na iedere andere tweede zet van zwart zet wit met 3. P(x)b4 of 3. Pe7 mat. De vraag is of 1. Lf2 niet kan. Nee is het antwoord omdat dan na 1…hxg2  2. Dc2 Pc4 nu 3. Dg2 mat niet mogelijk is. 1. Lg1 is dus de enige zet. Een fraaie compositie.
Er was slechts één deelnemer die de oplossing vond namelijk Grand Prix Oplossen-winnaar Frank Woudenberg van En Passant. Keurig Frank.
Hoe moeilijk deze compositie wel was werd mooi weergegeven door Richard Vedder. Hij vertelde dat hij de loper nooit in zijn hand had gehad en ook anderen verhaalden dat zij de sleutelzet nimmer hadden overwogen.
 
Dit eerste SGS-toernooi kan een succes worden genoemd, zowel wat betreft de opkomst voor deze toch wel vreemde eend in de dagelijkse schaakbijt als het enthousiasme van de deelnemers, dat zij na afloop betoonden.
De SGS overweegt een volgende editie te upgraden naar een SGS kampioenschap oplossen.

Dank aan de deelnemers, SGS en Hoogland.

De tekst is van Wim Velker, de tabellen werden gemaakt door René van Alfen, de foto’s zijn gemaakt door Adry Majoor en Jan Snijders en Lars Slofstra heeft er een geheel van gemaakt.

Op 2 april deden maar liefst vier jeugdspelers geboren in 2015 van SV Hoogland mee aan de SGS Pupillendag: Jelmer, Ghor, Yoeri en Jesper (categorie G). Deze regionale wedstrijd voor jeugd werd georganiseerd bij SG Amersfoort. In totaal waren er achttien deelnemers die in zeven rondes streden om drie prijzen en om twee startbewijzen voor het NK.

De deelnemers waren goed aan elkaar gewaagd en onze jongens namen enthousiast deel aan de strijd. Niet alleen met anderen, maar ook onderling werden spannende potjes uitgevochten. Zo speelden Ghor en Yoeri een remise, won Yoeri van Jesper en Jelmer en Jesper vervolgens weer van Ghor.

Voor Jelmer uit de startersgroep was dit zijn eerste externe toernooi. Hij won heel knap twee wedstrijden en werd 15^e: een mooie eerste ervaring.

Na vijf rondes stonden Ghor en Yoeri nog in kansrijke positie voor een derde plaats, maar de laatste twee potjes werden helaas door hen verloren, waardoor beiden eindigden met 3,5 punt uit zeven rondes. Hiermee werden zij respectievelijk 10^e en 11^e.

Jesper maakte een moeizaam middenstuk in de laatste rondes goed met twee keer winst en behaalde met 4 punten naar eigen zeggen een ‘gedeelde 4e plek’ (8^e op SB-punten).

Aan de top vond er een spannende strijd plaats. Na de prijsuitreiking vond er zelfs nog een barrage plaats. Uiteindelijk gaan Douwe Lahr en Ozgur Ege Karaca vanuit deze groep naar de Nederlandse kampioenschappen. 

Voor de vier jongens van SV Hoogland was het een mooie ervaring en een gezellige dag. Voor alle jeugdleden een aanrader!

Verslag en groepsfoto door Jolijn Broekhuizen. Foto Ghor door Henk van Lingen.

Link naar verslag SGS website:

Zaterdag 1 april werd het jeugdtoernooi Meerkerk Schaakt georganiseerd. Nije en Felix deden beiden mee aan dit toernooi waar werd ingedeeld in 18 zeskampen op basis van rating.

Ze werden samen in groep 2 ingedeeld, en moesten zelfs al in de eerste ronde tegen elkaar aantreden. We weten dat ze aan elkaar gewaagd zijn en volgens Nije kennen ze elkaars spel en ‘trucjes’ ook te goed omdat ze heel veel tegen elkaar spelen, zowel achter het bord maar ook online. Het werd uiteindelijk een voor beiden verdiende remise. 

Dat bleek voor Nije na 5 ronden het enige halve puntje te zijn dat hij moest afgeven. Alle ronden daarna wist hij zijn tegenstanders wel met zijn ‘trucjes’ te verrassen. Om daarover iets te verklappen, Nije heeft bij sommigen al de nickname ‘the king of sacrifice’ gekregen. In al zijn gewonnen partijen was een stuk opofferen namelijk de basis voor de winst. 

Felix was dit toernooi minder fortuinlijk en kwam niet verder dan 1,5 punt uit 5. Volgende keer beter! Met leuke partijen gespeeld, weer nieuwe vrienden gemaakt en een mooie beker rijker voor Nije was het een bezoek aan Meerkerk voor beide jongens meer dan waard!  

Nije gaat volgende week op naar het Open Arnhems Jeugdkampioenschap en voor Felix staat het NK E op het programma. Succes maar weer jongens!

Verslag ingezonden door Hans Bloemendal

Wat Ajax tegen Feyenoord niet lukte om dichterbij hun ultieme doel, de landstitel te komen kregen wij het wel voor elkaar om weer zicht te hebben op ons grote doel, handhaving.

Het was trouwens sowieso een goede reeks van drie overwinningen op rij voor het zaterdagteam, het eerste viertal en het tweede achttal. Dit zijn net de teams waarin Jan Snijders en mijzelve in spelen. En ook Sacha was in dit drieluik actief. Het is soms wat veel zoveel externe wedstrijden in het jaar af te werken maar de zeges smaken wel erg zoet! Vooral als het echt moet gebeuren zoals de wedstrijd van ons tweede achttal tegen het eerste van Vegtlust.

Met Boris gaat het de laatste tijd niet zo goed achter het schaakbord. Druk met andere dingen vertelde hij me. Een kansloze nederlaag werd zijn deel, veel materiaal werd ingeleverd. Maar Boris gaat in de nabije toekomst nog zeker van zich doen spreken! Wellicht door het drukke programma van Jan en ik noteerden wij alras een halfje. Zo konden wij lekker bij de andere borden kijken wat geen straf bleek!
Zo zagen we bij Henk een mooie aanval beloond worden. De Vegtluster kwam er niet aan te pas. Eddy, onze topscorer kwam goed weg uit de opening zo zei hij na de partij. Daarna ging de partij in evenwicht verder tot en met het pionneneindspel. Toen werd de vrede getekend. Was pas zijn eerste puntverlies dit jaar voor onze man.

Twee en een half twee en een half dus de tussenstand zo tegen elven. Het laatste uur werd heel spannend en ook bloedstollend. Sacha en ook Boris trouwens gaan echt helemaal op in hun spel. Ze komen nauwelijks van hun stoel af en ik zie ze altijd zeer geconcentreerd spelen. Een goede voorwaarde voor resultaten natuurlijk! En net zoals in de wedstrijd een week geleden scoorde Sacha het volle punt. Een eindspel met toren tegen paard en twee pluspionnen werd netjes over de streep getrokken.

Dus punt voor nu! Een punt erbij zou nu genoeg zijn met de vechtjassen Freek en Wilco nog achter het bord. Vegtlust had hun sterkste man, Pieter van den Oord op het tweede bord geposteerd. In het seizoen 2012/13 speelden wij met Hoogland 1 tweemaal tegen Vegtlust. In de promotieklasse toen dat nog zo heette wonnen wij met 5-3 maar wij moesten helaas in de halve finale SGS cup met 1-3 het onderspit delven. Ondergetekende verloor toen van Pieter…Maar terug naar nu nu. Freek speelde echt een prima partij en bood terecht op een goed moment in een toreneindspel remise aan. Pieter wilde echter meer en nam waarschijnlijk teveel risico. Freek had de partij kunnen winnen door een afruil net 1 zet uit te stellen maar nu was de koning van Pieter net op tijd om de vrijpion af te stoppen.

Vier drie dus met alleen Wilco nog bezig. In een zeer spannend tijdnood duel werd uiteindelijk het punt gedeeld, gezien de partij ook een legitieme uitslag. But who cares!
De overwinning was binnen! En die hadden we ook hard nodig na vier erg teleurstellende nederlagen op rij.

De laatste wedstrijd tegen Laren uit op vrijdag (slik!) wordt beslissend of we volgend jaar wederom in de eerste klasse mogen blijven spelen. Verlies is sowieso funest. Bij gelijkspel moet Leusden verliezen van Vegtlust en bij winst mogen de vlaggen uit.

En Ajax wordt gewoon weer kampioen volgend jaar!

De Hooglandse jeugd was de afgelopen maanden goed vertegenwoordigd op de regionale toernooien. Zo ook op het snelschaaktoernooi dat afgelopen zaterdag georganiseerd werd door het Schaakgenootschap Hoevelaken. Maar liefst 10 van onze jeugdleden gingen daar de strijd aan in een toernooi met een speciale opzet, waarbij de schakers 4 ronden in vierkampen speelden. Totaal schaakte ieder zo 12 partijen met 7 minuten per persoon op de klok. Afhankelijk van het behaalde aantal punten per ronde kwam een speler vervolgens in een vierkamp van hoger of lager speelniveau terecht.

Aangezien alle leeftijden daarbij door elkaar speelden kwamen sommige Hooglanders te schaken tegen kinderen die een aantal jaar ouder waren. Onze zevenjarige Jesper Langbroek mocht het bijvoorbeeld opnemen tegen de twaalfjarige winnaar van de A groep en hij wist daarbij lang stand te houden! Ook Tobias van Oostveen en Felix Heeres schaakten mee in de hoogste groepen. Voor Felix liep dat in de laatste vierkamp niet goed af waardoor zijn podiumplaats verkeken was, maar Tobias schaakte zeer evenwichtig en bedachtzaam en wist in de sterke C poule de vierde plaats te behalen; proficiat met dit mooie resultaat Tobias, erg goed gedaan!

Van de overige Hooglandse jeugd deden Morris, Jelle, Jesper, Yoeri en Epke zeer goede zaken en zij eindigden knap in het linker rijtje van hun leeftijdscategorieën.

Kerwin en Perun verdienden dit toernooi een aanmoedigingsprijs; ga zo door jongens, jullie zijn goed bezig!

SV Hoogland eindigde met alle bijeen geschaakte winstpunten op dit toernooi derde in het verenigingsklassement; een heel mooie gezamenlijke prestatie van onze Hooglandse toppers!

Uitslagen per categorie:

Categorie C:

4e Tobias van Oostveen, 13e Morris Chevalking

Categorie D:

13e Jelle Tennekes, 24ste Levian van Beest

Categorie E:

8ste Felix Heeres, 10e Jesper Langbroek, 11e Yoeri Scholte, 15e Epke Kruik, 24ste Kerwin Luo, 28ste Perun Mozeiko

Voor een totaaloverzicht van alle uitslagen zie onderstaande link:

https://www.schaakvereniginghoevelaken.nl/category/nieuws/

Foto’s van Jerry Scheerder.

Stelling na de 28e zet van wit in de partij Heesen-Officier
Ik speelde hier een mokerslag! Het wint een paard. Oplossing zie aan het eind van dit verslag.

Toen ik ooit begin jaren 90 vorige eeuw mijn schaakactiviteiten beëindigde bij het Winterswijkse SG kreeg ik een mooie zilverkleurige Parker pen aangeboden met daarin de inscriptie W.S.G. Het kan ook zonder puntjes geweest zijn maar dat kan ik helaas niet meer controleren. Bij een uitwedstrijd heb ik het kleinood jammerlijk laten liggen en heb het schrijfgerei nooit meer teruggezien.

Ik denk dat ik sinds een jaar of tien mijn trouwe metgezel, jawel een zilverkleurige Parker pen standaard meeneem naar een schaakwedstrijd. Het is een soort van talisman geworden.

Zo ook 11 februari dit jaar alwaar het Hooglands zaterdagteam moest aantreden tegen het tweede achttal van Oud Zuylen Utrecht, oftewel OZU. Over de wedstrijd zelf wil ik zo weinig mogelijk woorden aan vuil maken. Met ons zevenen, jawel eentje der onzen was deze afspraak vergeten, wisten we slechts drie remises bijelkaar te sprokkelen. Voor een mooi verslag zie de website van OZU, genaamd OZU 2 verplettert Hoogland.

Een aantal van ons was met de trein en het loopje weer terug naar het station was niet echt fijn voor mij. Ik bleek een overbelaste peesplaat te hebben en die speelde behoorlijk op. Haast net zo vervelend bleek bij thuiskomst mijn talisman nog in Utrecht te zijn. U begrijpt dat ik een maand niet meer de schaakstukken aangeraakt heb.

Op 11 maart moesten wij thuis aantreden tegen het tweede team van De Rode Loper, ook uit Utrecht afkomstig. Nog steeds niet in bezit van mijn dierbare pen was ik genoodzaakt met een wat krakkemikkige pen de wedstrijd aan te vangen. Want ik kon het team natuurlijk niet in de steek laten. Dat begrijpt u wel.
Ik begin met de sombere avonturen van de staartborden. Jan Kok speelde nu gelukkig een veel betere partij dan die van een maand geleden. Hij stond zowel op het bord veel beter als ook op de klok alwaar zijn tegenstander te kampen had met zware tijdnood. Maar helaas liet onze man zich pardoes matzetten.
Naast hem deed Sacha het niet veel beter. Kwam nog wel een pion voor maar paar uur later was dit omgezet in een stuk achter. Een nul dus. Ik zag later dat Paulus Jansen, zijn opponent, 200 ratingpunten meer had en door deze score op 5 uit 6 kwam. De topscorer dus van onze gasten.  Hetzelfde lot trof Boris. Maar wel weer een groot spektakelstuk! Want de partijen van Boris kenmerken zich doorgaans door de grote chaos die het schaakbord siert. Maar door wat onnauwkeurigheden werd er teveel materiaal prijs gegeven.

Met het middenrif ging het al een stuk beter. Zie daar aan het vijfde bord onze Harm.
Hij speelde volgens mij een bloedeloze remise tegen de voorzitter van de SGS, Henk van Lingen. Maar ik moet bekennen dat ik niet veel van die partij heb meegekregen.
Bord vier werd bezet door onze andere Jan, onze penningmeester. Hij kwam goed uit de opening. Tot overmaat van ramp voor de rode loper zag hij een penning (dat is de specialiteit van Jan natuurlijk, gezien zijn bestuursfunctie) over het hoofd hetgeen de dame koste. Werd nog wel ergens een toren teruggewonnen maar Jan kon eenvoudig het punt laten bijschrijven.
U telt nu anderhalf bordpunt uit 5 besproken partijen maar toch loopt het nog goed af!

Het derde bord werd bemand door de ervaren KNSB speler Freek Hooning die jarenlang op zaterdag de kleuren van ASV uit Arnhem heeft verdedigd. Hij speelde een puike partij. Zijn tegenstander, met wit spelend, probeerde nog wel door een paardoffer op f6 de zwarte koningsstelling op te blazen. Maar ook Freek had de jacht op de witte monarch geopend en die bleek uiteindelijk geen kant meer op te kunnen.

Rest mij nog de avonturen van de eerste twee bordspelers te vertellen. Toevallig waren dat ook nog de laatste partijen die middag die nog niet beslist waren.
Stephan scoorde het gelijkmakende punt. Onze man bleek duidelijk een maatje te groot. Het ging van kwaad tot erger. Het nekschot kwam van mijn hand! Of eigenlijk pen. Ik wilde net mijn zet noteren toen het dopje en veer van mijn pen pardoes de arme rode loper raakte waarna hij de strijd ook maar staakte met de woorden “tegen zoveel geweld kan ik niet op!”.
Het slotstuk kwam voor mijn rekening. Ik had te doen met de secretaris van onze bond, Joe Heesen. Met zwart spelend kwam ik behoorlijk abominabel uit de opening. Om nog wat spel te krijgen (en tevens een matdreiging parerend) offerde ik een kwaliteit. Allengs kreeg ik weer wat hoop. En toen mocht ik echt een prachtzet spelen! Ik zette mijn dame en prise. Zij was echter onaantastbaar door de matdreiging. En daardoor won ik een paard en niet veel later de partij.

Db2 dus!

Met deze nipte maar wel zwaar bevochten overwinning stijgen wij weer een aantal plekken. Maar promotie is nu definitief van de baan. Was ook nog niet echt ons doel, wellicht volgend seizoen. Eerst nog maar op 1 april de laatste wedstrijd dit seizoen in IJsselstein tegen het laaggeklasseerde Kasteel Lekstroom.

Oja, toevallig vandaag met de post mijn fijne pen weer teruggekregen. Met dank aan Judith! En ook met mijn blessure gaat het alweer een stuk beter.

Het eerste viertal heeft voor de tweede keer op rij een overwinning behaald. In het verre Brabantse Almkerk wonnen de onzen met 3 – 1 ondanks de afwezigheid van Harm en een nog steeds geblesseerde maar al wel weer hinkende Tom.

Harm werd vervangen door de jeugdige Sacha Vucinec, die in zijn debuut voor het viertal de winst voor het team via een overwinning binnenbracht. Tegen het Scandinavisch met 2…Pf6 verkreeg de jongeling niet alleen een pluspion maar ook een duidelijk betere stelling. Uiteindelijk won Sacha doordat zijn tegenstander de tijd overschreed, maar de winst kon hem toen al niet meer ontgaan. Goed gedaan, Sacha! Ook bij Jan Snijders was er sprake van een tijdsoverschrijding. Tegenstander Rob Kruis meende een mooie val met dreigend mat te hebben gezet, maar een venijnige penning van Jan verhinderde de uitvoering. Toen Rob toch de beoogde zet uitvoerde, zette hij zichzelf schaak! Een onreglementaire zet waarvoor Jan twee extra minuten op de klok had moeten krijgen. Hoewel teamleider Velker (ik dus) de wedstrijdleider daar tweemaal op wees, weigerde die de bonus uit te delen. De problemen kwamen aan het einde van de partij. Net toen Jan zich opmaakt mat te geven, was zijn tijd op. Natuurlijk claimden wij wederom de twee minuten, die uiteindelijk, ondanks wat protesten hier en daar, werden gehonoreerd en Jan het matmechanisme liet werken.
Op de twee andere borden werd remise gespeeld. Tom had zijn volgende slappe partij, die al snel gestaakt werd, maar ikzelf zat de volledige speeltijd aan het bord. Via een pionoffer kreeg ik de stelling in een ijzeren greep, maar toen ik te vroeg afwikkelde bleef er een remisestelling over. Deze werd uitgespeeld totdat er geen stuk meer op het bord stond.

Met deze tweede overwinning is het viertal na vijf van de zeven wedstrijden opgerukt naar de tweede plaats in de Hoofdklasse. Dit is wel geflatteerd want ook dit jaar is het verloop van de competitie wat warrig, met teams die pas drie of vier wedstrijden hebben gespeeld. Maar de nummers 7 en 8 wachten ons nog, dus de mogelijkheid om hoog te eindigen hebben we in eigen hand.  

Afgelopen donderdag en vrijdag organiseerde Schaakstad Apeldoorn het 43ste Open Apeldoorns Jeugd Kampioenschap. Voor dit toernooi had Nije zich opgegeven voor de tweedaagse groep en Felix voor alleen de vrijdag.

Omdat een ‘Open’ (deze met een leeftijd tot 18 jaar) geen echte vaste poule indeling kent, was het afwachten hoe de tweedaagse groepen werden ingedeeld. Door de vele aanmeldingen (bijna het dubbele t.o.v. vorig jaar) was de Kampioensgroep dit jaar groter gemaakt en was er naast een A-groep ook een B-groep gemaakt.

Nije, trappelend van ongeduld om te mogen beginnen, mocht aantreden in de A-groep met daarin 15 andere spelers, waarvan drie spelers met 950 rating en zes spelers met 600+ rating, waardoor hij zowel de nodige uitdaging had maar toch ook kans op een succesje.

Donderdag werden er negen partijen gespeeld waarbij Nije één uit drie tegen de ‘kanonnen’ speelde en vijfenhalf uit zes in zijn andere partijen. Om best tevreden over te zijn en goed voor een derde plek in de tussenstand.

Vrijdag stonden er nog zeven partijen op het programma waarbij de laatste drie ronden tegen spelers die op een gelijkwaardige positie op de ranglijst stonden. Nije mocht dus ook weer aantreden tegen de twee spelers waarvan hij op donderdag verloren had. Deze keer ging het echter een stuk beter met winst en remise en omdat de andere vijf ronden die dag vijf punten hadden opgeleverd, stond het mooie aantal van 13 punten uit 16 wedstrijden op het scorebord.

Zeker een score om blij mee en trots op te zijn en het zal vaak genoeg voor de hoofdprijs zijn. Deze keer echter niet maar toch goed voor de derde plek, met een winnaar die een half puntje meer had en de nummer twee die evenveel punten had maar op weerstandspunten tweede werd. Goed geschaakt Nije, gefeliciteerd met deze knappe prestatie!

Felix had de afgelopen weken een beetje een schaak-overkill en ook omdat we het zijn broertje niet wilden aandoen twee lange dagen ‘verplicht’ op toernooi mee te moeten, deed Felix mee aan het ééndaagse toernooi op de vrijdag. Vorig jaar haalde hij daar in een relatief zwaar deelnemersveld de derde plaats, dit jaar was het een minder sterke poule wat hij stiekem wel jammer vond.

De uitdaging lag ditmaal voor Felix vooral in het waarmaken van de favorietenrol die hij op papier had, dat legde toch meer druk op hem dan verwacht! Hij was zich direct na aanvang erg bewust van wat het schaken in een minder uitdagende groep met zich meebracht; vooral het continu scherp en gefocust blijven is dan lastig. Ook het neigen naar puur aanvallend schaken en minder letten op zijn eigen verdediging was zeven ronden lang een aandachtspunt, want uit ervaring weet Felix dat in het schaken één moment nadelig beslissend kan zijn.

Hij nam daarom extra goed zijn tijd en met 100% score uit zeven ronden wist hij (enigszins opgelucht!) te voldoen aan de door andere aanwezigen veel uitgesproken theoretische verwachting dat hij de ééndaagse C poule wel even zou winnen. Goed gedaan Felix!

Tussen alle ronden door werd er fanatiek en gezellig buiten gespeeld en werden er weer nieuwe vriendjes gemaakt wat zo’n toernooi extra leuk maakt voor de kinderen. Al met al gingen Nije en Felix met een tevreden gevoel en een mooie beker weer huiswaarts!

Verslag Nije ingezonden door Hans Bloemendal