In de externe competitie van de SGS schaakbond hebben onze jeugdteams inmiddels de eerste ronden gespeeld. Vooral de D2, D3 en de D5 deden goede zaken en staan nu bovenaan in hun poules. Met nog 7 (dubbele) speelronden te gaan kan er uiteraard nog van alles gebeuren, maar de voortvarende start van onze jeugdteams is het halve werk.

In de D3 verslikten een paar apenkoppen zich enigszins in een tegenstander waar op papier zonder al teveel problemen van gewonnen had moeten worden, en ja helaas, hoogmoed kwam voor de val! Maar de matchpunten delen is nog altijd beter dan verliezen en dit zijn leerzame momenten.

De standen en uitslagen van de teams in de externe competitie zijn te vinden onder tabblad jeugd op deze website.

De derde wedstrijd van het zaterdagteam bracht ons naar de Leidse Rijn, een soort Vathorst van Utrecht. Maar dan iets groter. We speelden in een groot scholencomplex alwaar de architect bevolen had dat er niets aan de witte muren in de gangen opgehangen mochten worden. Niet echt een vrolijk, inspirerend gebouw dus. Harm, die daar zijn laatste jaren als docent versleet leidde ons naar die bewuste locatie. Wel hadden we even daarvoor een afslag gemist waardoor we eerst weer het Amsterdam Rijnkanaal wederom moesten oversteken alvorens we weer konden keren.

Maar we waren op tijd en we konden de strijd aanvangen tegen de medekoploper. Want jawel, beide teams stonden bovenaan met hetzelfde aantal matchpunten en bordpunten (4 om 10). En ja, het zou ook een spannende wedstrijd worden!

Sacha overzag een mat in 1 in het vroege middenspel in een mijns inziens gelijke stelling. Onze man had 2 stukken voor een toren en 2 pionnen maar wel veel meer ruimte. Erg jammer derhalve van deze nederlaag.
De score werd weer gelijk getrokken door de teamleider. Ik kreeg de Najdorf van het Siciliaans te bestrijden en doordat ik er duidelijk meer van afwist wist ik een nauwkeurigheid hardhandig af te straffen. De zwarte koning stond gevangen in het midden en door alle lijnen te openen was het snel klaar.

Toen was het de tijd voor Boris en Boris! Harm speelde een opening uit de oude doos. Op ons niveau heel goed speelbaar (wat niet eigenlijk) maar ooit door de voormalige wereldkampioen Boris Spassky gekraakt. Ook nu kwam de zwarte opzet niet goed tot zijn recht. De Leidsche Rijner zette zijn stukken allemaal op de juiste plaats en dan kan schaken erg simpel lijken.
Maar wij hebben ook een Boris! Kwam echt totaal verkleumd uit de opening. Moest een dame geven voor twee lichte stukken. Dus dan maar volop op de aanval moet Boris gedacht hebben. Het werd steeds dreigender en dreigender. De witte monarch werd het vuur aan de schenen gelegd. De Magnusser vertrouwde het niet meer en bood remise aan in een stelling die volgens Hans nog steeds kansrijk was voor de witspeler, maar Boris zat in een flow en wimpelde het voorstel resoluut af! En ja hoor, de koning raakte verstrikt in een matnet. Alleen door de dame te offeren kon dit onheil nog verhinderen. Zodoende stond het weer gelijk, 2-2.

Hoe stond het verder dan op de borden? Jan had sneaky een kwaliteit weggegrist. Niels stond een gezonde pion voor, Hans idem dito. Alleen Szabi stond veel materiaal achter. Dus je zou zeggen dat een overwinning voor de onzen in de Utrechtse lucht hing. De tegenstander van Jan verdedigde zich kranig en had een eeuwig schaak met het paard in de stelling gebouwd. Deze kon alleen door de kwaliteit terug te geven opgelost worden maar dan was het allemaal erg onduidelijk geworden. Mede gezien de stand op de andere borden leek dit ons wel een nuttig halfje! Hans was gewoon een stuk beter dan zijn jeugdige opponent. Nog een pion werd zijn deel en de twee ver gerukte vrijpionnen deed zijn tegenstander dan ook terecht de koning omleggen. Szabi verloor vervolgens zoals verwacht. Dus alle ogen waren nu gericht op onze clubkampioen die bereid was om voor Jan Kok in te vallen. In de opening speelde zijn jeugdige tegenstander al voor Sinterklaas. Een pionoffer leidde tot niks. Niels kwam steeds beter te staan en toen in het ontstane toreneindspel wederom een pion gewonnen werd was ook hier de strijd beslist in ons voordeel!

Winst dus voor Hoogland! We zijn nu ongedeeld koploper na drie ronden. Twee punten los zelfs. Maar er zijn nog vier wedstrijden te gaan waaronder de komende wedstrijd 17 december alweer thuis tegen het derde van Moira-Domtoren. Zullen we dit kalenderjaar goed gaan afsluiten? Over paar weken weten we het!

De vierde editie van het clubkampioenschap oplossen heeft een duidelijke zege opgeleverd voor Gert Reichardt die daarmee zijn titel prolongeerde. Voorzitter Stephan Paternotte werd op enige afstand tweede en gastoplosser Lars Slofstra ging met de bronzen medaille naar huis.

Het was een enigszins teleurstellend aantal van zes deelnemers die wedstrijdleider en opgavenuitzoeker Wim Velker (ik dus) mocht begroeten. Onder deze zes waren twee debutanten, beiden jeugdspeler. Van hen leverde Cil van den Brink een bewonderenswaardige prestatie door 18 punten te scoren. Voor een dergelijke prestatie in een eerste deelname hadden zijn concurrenten een gul applaus over. Wat minder fortuinlijk verliep het toernooi voor de jeugdige Alex Albul. Hij scoorde niet, maar uit de varianten die hij tijdens de wedstrijd op het bord had, bleek hij wel inzicht te hebben hoe zaken aan te pakken.

Zoals gebruikelijk kregen de deelnemers negen stellingen voorgelegd die zij in twee uur moesten oplossen. Gert Reichardt had die tijd bij verre niet nodig. Na ruim een uur kwam hij met een bijna clean sheet naar voren. Slechts op de zelfmat miste hij een variant waardoor hij op 44 punten bleef steken, op een maximum van 45. Voorwaar een fraaie prestatie. Voor Gert betekende het zijn derde zege in vier COTH’s. Volgend jaar weer? Dan is de wisselbeker, de GROB – de Gert Reichardt Oplos Bokaal (dus niet de overleden Zwitserse IM Grob) -, voor de man die hem beschikbaar stelde.

Met veel gekreun, geklaag en gepuf bereikte Stephan Paternotte de finishlijn. Mijn vermoeden dat hij er niet veel van gemaakt had werd evenwel gelogenstraft; hij miste slechts twee opgaven en werd met 35 punten mooi tweede. Lars Slofstra is een graag geziene gast in oplostoernooien want hij presteert bijna altijd. Ook nu viel hij weer in de prijzen met zijn 29 punten. Vierde werd Jan Snijders met een score van 22 punten. “Dit is wel zo’n beetje mijn niveau”, sprak de penningmeester somber.

Problemen zijn nooit rechttoe-rechtaan. Een goed probleem bevat valstrikken en verleidingen. Een heel bijzondere ‘val’ kende opgave 6, een mat in vijf van het beroemde componistenduo Johann Kohtz en Carl Kockelkorn, die in 1866(!) in de Leipziger Zeitung werd geplaatst.

De zwarte koning staat al pat en het overbrengen van de witte loper naar g7 levert het gewenste mat op omdat de zwarte loper van de verkeerde veldkleur is en zijn koning niet kan verdedigen. Er zit echter een addertje onder het gras. De directe matpoging 1. Lb2 om via a3 en f8 naar g7 te komen wordt verrassend weerlegd (hetzelfde geldt als de loper via c3 of d4 zou gaan): 1. Lb2 Lh1! 2. La3 g2! 3. Lf8 en zwart staat pat! Bovendien zou de manoeuvre La1-b2-f8-g7 mat in vier zijn geweest, waar de stipulation mat in vijf is. Het blijkt dat eerst de zwarte pion geëlimineerd moet worden: 1. Le5 Lh1 2. Lxg3 en nu
3. Ld6, 4. Lf8 en 5. Lg7 mat.
De drie prijswinnaars vonden allen deze oplossing.

De onderstaande tabel, van René van Alfen, geeft de details van het toernooi.

In de tweede ronde van de SGS-competitie voor viertallen heeft het team van Hoogland 1 haar eerste punt gehaald. Thuis werd het tegen Hoevelaken 2 – 2.

Het was een spannende en leuke avond tegen de vriendelijke vrienden uit Hoevelaken. Tweemaal namen de gasten een voorsprong maar even zo vaak kwam Hoogland terug. Alle witspelers wonnen in deze wedstrijd. Harm Verbeek had zwart en verloor dus. Evenals in de eerste wedstrijd in Baarn werd Harm er finaal afgeslagen, deze keer door de vocaal immer onvermoeibare Daan van Pel.Ja, de jaren beginnen te tellen, Harm! Of wat langer nadenken? Het duurde niet al te lang voordat Jan Snijders gelijk maakte. Ook hier was er een link met Baarn, in die zin dat het nu nog gemakkelijker ging, tegen de ratingloze Niels Heijnekamp. Jan had de stelling die uit de opening ontstond al bij de voorbereiding op het bord gehad dus wist hoe hij het dodelijke loperpaar moest hanteren om de vijandelijke majesteit mat te zetten. Met 2 uit 2 is Jan nu topscorer van het team.

Zo was het al vroeg in de avond 1 -1. Kopman Tom Officier was via verwisseling van zetten in de Rubenstein-variant van het Frans verzeild geraakt, waarin wit de niet al te gebruikelijk zet Pe4-g3 speelde. Uit eigen praktijk weet ik dat je nu gelijk c5 moet spelen, met een goede stelling voor zwart. Tom koos echter eerst voor ontwikkeling, maar de zwarte tegenaanval kwam te traag op gang om de witte aanval van Martin Veldhuizen – evenals zijn broer Dirk aan het tweede bord fysionomisch zeer veranderd – op de koningsvleugel te weerstaan. Ook bij Wim Velker (ik dus) kwam het Frans op het bord, in de vorm van een stelling die ik voor de dertiende keer mocht beproeven. Dat ik me desondanks in de opening vergiste had niets te maken met het ongeluksgetal, maar eerder met de aspecten die ik al bij Harm meende te constateren. Toen Dirk evenwel 21…f5 speelde in plaats van het bijna winnende 21…f6, keerden de kansen en speelde ik het, volgens mijn teamvrienden, fraai uit en bracht mijn score met deze opening op 10 uit 13.

Zo werd het dus 2 -2, met enig geluk, maar dat mag ook wel eens

In juni schaakte ons E1 team zich in het regionale E viertallen toernooi naar een knappe tweede plaats. Hiermee kwalificeerden zij zich toen voor de halve finale, welke plaatsvond op 10 september. In twee poules streden die dag 18 teams uit het hele land om een plek in de landelijke finale. Van elke poule gingen er negen teams door. Het Hoogland E1 team werd in die halve finale achtste en kon zich gaan opmaken voor de eindstrijd tegen de beste E clubteams van het land.

Op zaterdag 12 november reisden Thorben, Felix, Nije en Willem naar de Bilt, om daar de landelijke finale van de jeugdclubcompetitite te schaken. Het was een zware strijd voor de jongens, maar zij hebben zich kranig geweerd en gestreden voor de punten. En punten hebben zij zeker gepakt! In totaal behaalden zij samen 11.5 bordpunt maar helaas een stuk minder matchpunten. En juist die zijn in het teamschaken van belang om in de ranglijst te stijgen. Wanneer een speler een partij wint krijgt hij een punt. Het team met de meeste punten gaat er vervolgens vandoor met de twee matchpunten. Daar trokken onze jongens in de zeven gespeelde ronden net wat vaker dan hun tegenstanders aan het kortste eind, terwijl zij individueel afwisselend fantastisch mooie winsten boekten.

Van de 18 teams eindigde het Hoogland E1 team op de veertiende plaats, netjes tussen Moira Domtoren en DBC. Zo kwam er een einde aan dit leerzame E1 team avontuur! Over een paar weken is het de beurt aan het D1 team van Hoogland in hun clubteamfinale; veel succes D1, zet hem op!

The day after….

Was het vrijdagavond volle bak voor menig extern Hooglands team, de dag erna was het de beurt aan het zaterdagteam dat thuis mocht aantreden tegen En Passant 3. Enkele spelers van de gasten waren op de fiets gekomen op de dag van de altijd zeer beladen derby in het vissersdorp. Mijn tegenstander Frank Woudenberg had onder zijn sweater het shirt van de rooien aan. Frank had net zoals ik trouwens de dag ervoor ook gespeeld en droeg toen bij met een overwinning aan de keurige zege van En Passant 1 tegen Barneveld 1. Ook bij ons drie spelers die hun tweede pot binnen 24 uur zouden gaan afwerken. Szabi, Sacha en ondergetekende.

We startten met een achterstand. Maus overzag een penning waardoor de dame verloren ging. Was totaal onnodig. Maar gelukkig ging het vervolgens vrij rap. Jan was ook snel klaar. Met een fraaie torenzet op de achterste rij zorgde dat de vijandelijke toren overbelast raakte, hetgeen zou leidden tot of torenverlies of dame tegen torenruil. Ook Szabi, die de dag ervoor nog in het stof moest bijten revancheerde zich nu met een vlotte zege. En Harm overspeelde zijn tegenstander die alleen het mat kon voorkomen door een stuk te geven. Het kwartet zeges aan Hooglandse zijde completeerde ik. Frank wilde er een leuke pot van maken en offerde het ene stuk na het andere. Aangezien ik alle (mat) dreigingen makkelijk kon pareren leek onze tweede overwinning erg dichtbij te komen.
En daar zorgde Hans voor met een remise. Hans stond wel steeds wat beter en miste ergens een veelbelovende voortzetting maar vervolgens verdedigde de Spakenburger zich kranig in een gelijke loper eindspel.
De twee youngsters in ons team hadden zeker niet hoeven te verliezen. Sacha stond zelfs een kwaliteit voor maar door een paardvork ging dit voordeel verloren. En toen ging het van kwaad tot erger helaas. Ook Boris raakte ergens het spoor bijster hetgeen leidde tot stuk en partijverlies.

Maar zeker niet getreurd! De tweede overwinning is binnen en de komende wedstrijd is uit tegen medekoploper Magnus Leidsche Rijn uit Utrecht. Ook zij hebben 4 matchpunten en 10 bordpunten.

En de derby? Die eindigde onbeslist….

Het was een druk, erg druk weekend voor het externe gebeuren van onze bloeiende vereniging. Het is in de geschiedenis van SV Hoogland niet eerder voorgekomen dat in een weekend vijf wedstrijden gespeeld moesten worden. Waren er eigenlijk zes maar doordat sommige spelers zichzelf nog niet kunnen klonen werd de wedstrijd van het eerste viertal een weekje naar voren geplaatst, zie het verslag van de teamleider Wim Velker.
Vrijdag is een favoriete clubavond voor menig schaakclub in de regio. SGA, En Passant, Baarn en Soest schieten door mijn hoofd. Maar het zal nooit de clubavond voor Hoogland worden. Het tweede team kon voor de ontmoeting tegen Soest maar beroep doen op drie basisspelers. Sociale verplichtingen, theaterbezoek, invalbeurt in hoger team en studie zorgden ervoor dat onze zeer gewaardeerde externe wedstrijdleider Joost Hooning een flinke kluif had om dit team te completeren. Gelukkig waren er een aantal oudere jeugdspelers bereid om in te vallen. Klasse jongens!

Ikzelf was in twee wedstrijden actief dus daar doe ik nu verslag van in twee delen.

Ook het eerste achttal had tegen SGA een uitvaller en in overleg werd besloten dat ik zou doorschuiven. Het tweede was bij voorbaat bijna kansloos tegen het op papier erg sterke Soest. Dus ook met mij was dat waarschijnlijk onbegonnen werk.
Op de bovenste twee borden werden de eerste uitslagen genoteerd. Lucas speelde tegen Tim Grutter een leuke open pot maar het punt werd wel gedeeld. Zo ook bij Marco die met de sympathieke Joeri Piet de vrede tekende. Maar tussen haakjes, het zijn allemaal aardige gasten bij de tegenstanders hoor! Was er in het verleden nog wat animositeit tussen beide verenigingen daar is nu gelukkig niks meer van te merken.
Terug naar de wedstrijd.
Ook de partijen van Stephan en Niels eindigden in een remise. Onze voorzitter had in Bram van Harten een taaie tegenstander die geen foutje maakte. Stephan natuurlijk ook niet en tja, dan wint er niemand! Onze clubkampioen speelde tegen de voormalige SGS en SGA voorzitter Jeroen Schuil een verdienstelijke remise. Werden er dan louter vriendelijk met elkaar omgegaan aan het schaakbord? Neen….Drie verliespartijen volgden. Gert probeerde in een wat mindere stelling tegen Arjan Tissink nog wat van te maken maar het werd er niet beter op. Een nul derhalve voor onze man. Thomas speelde een puike partij. Guus Beltman moest stevig aan de bak. Maar een verkeerde zet deed de partij volledig kantelen. Een bijna zekere overwinning resulteerde in een pijnlijke nederlaag. Maar als mijn naamgenoot zo blijft spelen gaat een overwinning spoedig volgen. Szabi troef in Gunie du Chatinier een sluwe geroutineerde vos. De opening en middenspel gingen weliswaar gelijk op maar in het eindspel strafte de gastheer enkele onnauwkeurigheidjes hardhandig af.
Als u goed kunt tellen mist u nog een uitslag. Helaas geen winstpartij van mijn hand. In een erg slechte stelling (volgens Tim en hij kan het weten!) bood ik in zware tijdnood beiderzijds remise aan. Rogier Dijk, die ik al tegenkwam in mijn SBO tijdperk jaren tachtig vorige eeuw, was dus duidelijk aan de betere hand toen hij mijn aanbod hoorde. Hij vroeg hoe de stand was waarop het antwoord was dat zij al gewonnen hadden, want als u rekenen kunt stond het 5-2. En niet voor ons. Maar aangezien het al vrij laat was en de dag erop weer een wedstrijd te wachten stond accepteerde Rogier mijn aanbod. Zo werd het dus 5,5-2,5. Dezelfde uitslag als in onze wedstrijd tegen de andere Eemlanders En Passant maar toen scoorden wij de meeste punten. Dus we kunnen alleen nog gedeeld kampioen van Eemland worden als En Passant later deze competitie wint van SGA met 5,5-2,5, maar dan zijn er geen nummers twee en drie!  Flauwekul natuurlijk.

Helaas leidde een late afzegging toch tot een gemankeerd tweede. Zoals verwacht werd verloren van de Soestenaren, maat toch met een draaglijk resultaat. Eddy wist fraai te winnen en Nout Tolboom boekte een prima remise. Volgende keer ben ik er weer bij jongens!

Ook het A2 team van ons, is het tweede viertal in de oudste categorie van de jeugdcompetitie, verloor met 3-1 van het A2 team van Moira Domtoren.

Maar ik eindig dit verslag gelukkig niet in mineur maar au contraire met het enig lichtpuntje deze bijzondere vrijdag, het tweede viertal onder leiding van Ton Schillemans kaapte de 2 matchpunten weg uit Utrecht middels een keurige 2,5-1,5 zege tegen Moira Domtoren 1.

Op naar de volgende wedstrijd van Hoogland dit weekend! Zaterdag thuis tegen het derde van En Passant. Maar dat leest u in het volgende verslag.

Het eerste viertal is het nieuwe seizoen weinig voortvarend van start gegaan. In en tegen Baarn leden Tom Officier, Wim Velker, Harm Verbeek en Jan Snijders een 2½ – 1½ nederlaag.

Evenals het vorige jaar komt het team uit in de Hoofdklasse, waar de viertallen een gemiddelde rating van 1850 mogen hebben en de individuele spelers een rating van maximaal 2000. Voor Baarn was dat gemakkelijk want het viertal had twee spelers met een nulrating. Het is een misvatting te veronderstellen dat deze twee beginners waren. Au contraire! De jonge mannen hadden simpelweg een tijd niet gespeeld en waren hun rating kwijtgeraakt maar hun speelkracht niet. Hadden zij hun rating nog gehad, het Baarnse team had niet in deze samenstelling kunnen optreden.
Harm werd dientengevolge vanuit de opening overspeeld en bij Wim (ik dus) werd de mindere strategische keus bekwaam afgestraft. Tussendoor had Tom remise gemaakt. Onze kopman offerde in een bekende subvariant van het Italiaans een pion en kreeg daarvoor het initiatief en op het oog een kansrijke positie. Maar de vijandelijke verdediging bleek niet te kraken en dus remise.
Jan aan het vierde bord had niet zo’n zware avond hoewel hij bijna de gehele speeltijd bezig was. Met een stuk meer was evenwel al vroeg duidelijk hoe deze partij zou eindigen, zodat het verlies dragelijk bleef.

Zaterdag 29 oktober vond in Giessenburg het eerste SGS jeugd grand prix toernooi van dit schaakseizoen plaats. Van onze vereniging namen Alex en Felix deel in respectievelijk groep 2 en groep 3, van de in totaal 11 groepen. Op de meeste GP toernooien van onze regiobond SGS loopt het aantal groepen op tot rond de 20, maar mede doordat dit toernooi gelijk viel met het Huttontoernooi van de regiobonden was de opkomst wellicht wat minder.

Wat er zeker niet minder om was, was het plezier dat Alex en Felix beleefden aan uitdagende partijen tegen zeer sterke tegenstanders. Alex schaakte bedachtzaam en doordacht en pakte ronde na ronde winst in zijn groep. Hij won drie van de vijf partijen in zijn sterke zeskamp, deelde éénmaal de punten in een remisestelling en kwam slechts één keer zonder punten de partij uit. Met zijn uiterst sterke spel wist Alex zo tweede van zijn groep te worden. Een prestatie van formaat, en een welverdiend podium met een mooie beker.

Waar Felix afgelopen maanden nog met gemak in zijn toenmalige GP groepen de winst pakte, ligt dat nu wel anders. Want doordat hij zoveel won, steeg ook zijn rating, waardoor hij in GP toernooien nu een flink aantal groepen hoger is komen te spelen. Het is mooi te zien dat hij zich staande weet te houden en zich aan het niveau van de groep optrekt. Felix eindigde in GP Giessenburg als zesde van zijn groep, met 3,5 uit 7. Dit was op slechts een halfje van wel drie ! spelers die de derde plek deelden en daar ook ieder een mooie beker voor kregen. Helaas zal Felix het voor nu moeten doen met de prijzen die hij de afgelopen maanden won!

Wil je ook meedoen aan GP toernooien? Voor een leuke schaakmiddag, om ervaring op te doen tegen spelers uit de hele regio en verder? Kijk dan eens op de website van onze regiobond: Stichts-Gooise Schaakbond (sgs-schaakbond.nl)

GP toernooien zijn heel geschikt voor alle leeftijden en speelsterkten. Het is een laagdrempelige manier om een gezellig toernooi te schaken. Bovendien zijn er per groep van acht spelers drie prijzen te winnen!

Het is daarnaast ook mogelijk om deel te nemen aan de GP toernooien van de andere regiobonden, zoals bijvoorbeeld de SGA: https://www.sgaschaken.nl

Denk en Zet. Schaakvereniging uit Vinkeveen, voor mij onlosmakelijk verbonden met de woonplaats van nr. 14, Johan Cruyff. Zij kwamen bij ons op bezoek om in de eerste ronde tegen Hoogland 2 te spelen.
Vooral de jeugd liet zich bij ons van hun goede kant zien! Boris overspeelde zijn opponent volledig en Sacha smaakte het genoegen dat in een potdichte stelling een toren zomaar en prise geslagen kon worden.
Ook waren helaas drie nederlagen te zien. Henk verloor in het middenspel een paard en geloofde het verder wel. Wilco speelde een goede partij maar kon het jammerlijk niet belonen. Even een onoplettendheidje deed de partij kantelen in het voordeel van de Denkenzetter. Wat een rotsport kan ons spelletje toch zijn! Christiaan mocht tegen good-old Cees Samson. Een remiseaanbod werd door onze man afgeslagen. Had hij het maar aangenomen want het ging van kwaad tot erger met een nederlaag als resultaat.

Gelukkig waren nog de drie oudgedienden die het vorig seizoen als enige van dit huidige team ook dit achttal bemanden op hun qui-vive. Eddy had niet veel moeite met zijn opponent. Gedegen spel leidde tot de dikverdiende overwinning. Ikzelf moest alle zeilen bijzetten om niet onder de voet gelopen te worden. Ik bood maar remise aan maar mede de stand op de andere borden noopte mijn tegenstander tot verder spelen. Maar door een klein lichtzinnigheidje kreeg ik pardoes een gewonnen eindspel in de schoot geworpen. Vier-drie voor dus met de penningmeester nog bezig. Jan kwam twee pionnen in een toreneindspel voor maar in tijdnood leek zijn voordeel weer te verdwijnen maar gelukkig kon een vrijpion uiteindelijk het pleit beslechten en kwam de eindstand op het wedstrijdformulier: vijf tegen drie voor de onzen!
Een goede start derhalve. We zullen de punten hard nodig hebben in deze moeilijke klasse voor ons maar dit resultaat geeft hoop voor de nabije toekomst.