In de laatste wedstrijd van het seizoen is het eerste viertal er niet in geslaagd
een gooi te doen naar het kampioenschap. Zoals ieder jaar mislukte ook nu de
missie. Wederom tegen Laren, wat zo langzamerhand een angstgegner begint
te worden, werd met 2½ – 1½ verloren.
Vanaf het begin zag het er niet al te vrolijk uit voor de onzen. Szabi kreeg een
moeilijke stelling en Jan blunderde reeds in de opening. Om groot positioneel
nadeel te vermijden gaf hij een toren om te trachten met een verwoestende
koningsaanval het tij te keren. Het mocht niet baten en zo stonden we al vroeg
op de avond achter.
De partijen van Tom en Wim (ik dus) boden weliswaar een vrolijker aanblik,
maar konden zij hun op papier sterkere tegenstanders daadwerkelijk over de
knie leggen? Tom wel, die Hooglandclubgenoot Maarten Hoolsema’s koning in
het midden wist vast te houden. Szabi redde het inderdaad niet en Hans
Wijnand leek tegen mij steeds beter te komen staan in een ingewikkelde partij
waarin pas op de 24 e zet voor het eerst een pion van het bord ging. Op basis
van de stand bood Hans in wederzijdse tijdnood remise aan, hetgeen ik
accepteerde. Terecht bleek later thuis, want hoewel beide combattanten
meenden dat Hans beter stond, gaf vriend Fritz het welbekende 0.00 als
oordeel.
Szabi en Tom kwamen in deze competitie tot een TPR van boven de 2100,
beiden met een score van 2 uit 3. Wim werd met een score van 4½ uit 6
topscorer van het viertal en Jan en Harm scoorden resp. 2 uit 5 en 1 uit 3. Onze
tijdens de competitie helaas overleden schaakvriend Freek Honing behaalde in
de twee partijen die hij kon meespelen een half punt. Invaller Eddy Wigmans
leed één nederlaag.
Volgende week wordt de competitie beslist in de wedstrijd Nijkerk –
Hoevelaken. Titelverdediger Hoevelaken moet winnen om opnieuw kampioen
te worden. Bij ieder ander resultaat gaat de titel naar Laren.