Afgelopen maandag stond het bekertreffen tussen Hoogland en En Passant op het menu. Ik mocht zowaar invallen. De tijden dat ik gewoon bekerteamlid was, liggen achter ons. Dat zegt uiteraard wat over mijn tanende schaakvermogen dezer dagen, maar ook over de club Hoogland die de laatste jaren behoorlijk in kracht is toegenomen.
En Passant kwam op volle oorlogssterkte naar Hoogland. Zo waren daar de broertjes Vedder, beide uitkomend in de hoogste landelijke schaakklasse. De gemiddelde rating was met 2162-2042 behoorlijk in hun voordeel.
De eerste beslissing viel aan het vierde bord. Chris en Gerben van Pel speelden een bloedeloze remise.
Ik mocht tegen Laurents van Twillert en ook hier werd het punt gedeeld. Beiden waren we tevreden met dit resultaat.
Lucas die tegen broer Henk speelde, stond met zwart behoorlijk ingesnoerd en de Hooglandse toeschouwers gaven niet veel meer voor onze man. Marco had in broer Richard ook een erg sterke opponent. Marco vertelde na afloop dat in de tijd dat hij bij Ons Genoegen speelde meermaals zijn meerdere in Richard moest erkennen. Ook nu leek het weer de verkeerde kant op te gaan, maar door een kwaliteitsoffer van de Hooglander bleef Richard met een erg slechte loper opgescheept. Helaas had Marco erg weinig tijd om een winstweg te vinden en ook hier kwam op het wedstrijdformulier een halfje te staan.

Vier remises en dat betekent vluggeren! Dat ging niet best. Slechts een schamel halfje van Marco werd ons deel. Op voorhand hadden we gezien het ratingoverwicht van de Spakenburgers weinig fiducie in een goed resultaat, maar een stunt bleek zeker niet onmogelijk.

En Passant mag nu verder “deurdonderen” (klik op de link voor het verslag op de website van En Passant), maar laten ze niet uit de bocht vliegen zoals Bertus op zien Norton en Tinus op de BSA uit “oerend hard”.  Maar als ze “normaal” hun potjes spelen komt het vast goed!